Ghazal 133

Dervish laid a trap with slight of hands and trick of the eyes
With the help of this trickster merry-go-round mystifies.
Tricks of his fate will keep the rabbit in his hat
How can you trick those whom to secrets are wise?
Come hither wine-bearer, the Sufi's beautiful lover
Came with full grace, and evaded their many, many tries.
O minstrel, with what tune was inspired to head for Iraq
Longingly sang to return to the Arabian Hejaz?
Come O heart, let's commend ourselves unto the Lord
Keep from rolled up sleeve that outstretched arm belies.
Undeceived, whoever lost himself in compassion
In the Spirit of Love, his soul upward flies.
In the court of the Truth, at the time of our demise
Shame on he, who permissible never defies.
Where to now, O proud partridge, halt and pause
Your delusions, prayers of the pious cat, never ever identifies.
Hafiz, mad Dervishes upon the path, don't criticize
Freedom from false piety for eternity is our prize.

صوفی نـهاد دام و سر حـقـه باز کرد
بـنیاد مـکر با فـلـک حـقـه باز کرد
بازی چرخ بشـکـندش بیضـه در کـلاه
زیرا کـه عرض شعـبده با اهـل راز کرد
ساقی بیا کـه شاهد رعـنای صوفیان
دیگر بـه جـلوه آمد و آغاز ناز کرد
این مطرب از کجاست که ساز عراق ساخت
و آهنـگ بازگشـت بـه راه حـجاز کرد
ای دل بیا کـه ما بـه پـناه خدا رویم
زان چـه آسـتین کوته و دسـت دراز کرد
صنعت مکن که هر که محبت نه راست باخت
عشقـش بـه روی دل در معنی فراز کرد
فردا کـه پیشـگاه حـقیقـت شود پدید
شرمـنده ره روی که عمـل بر مـجاز کرد
ای کبک خوش خرام کجا می‌روی بایسـت
غره مـشو کـه گربـه زاهد نـماز کرد
حافـظ مکـن مـلامـت رندان که در ازل
ما را خدا ز زهد ریا بی‌نیاز کرد

Hafiz

حافظ