Ghazal 354

With your long curled eyelashes
You brought me a thousand doubts
When your sleepy eye flashes
A thousand pains in me come out.

O thou, companion of my heart
Memories of friends my mind depart
There is not a day that from the start
Your memory I do not tout.

The world is baseless and old
Lovers shout out and scold
Magic spells take their hold,
This is love's sorrowful route.

Separation puts me on fire
My circumstances are dire
May the nightly breeze inspire
With a whiff of what it's all about.

This world of space and time
For Beloved ain't worth a dime
Ruling the world is a crime
If Beloved is without.

If in my place, Beloved choose
Another, then I greatly lose
My life and soul I'll refuse
Curses upon myself I spout.

At dawn sings the nightingale
O Beloved, yourself unveil
In my head I cry and wail
Of yesternight's dreamy bout.

On my deathbed, when I rise
I'll head straight for Paradise
If only I can keep my eyes
Upon the flame your candle sprouts.

The tale of my desires
That I cry out and shout
Unmistakably inspires
What Hafiz said without doubt.

بـه مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینـم
بیا کز چـشـم بیمارت هزاران درد برچینـم
الا ای همنشین دل که یارانـت برفـت از یاد
مرا روزی مباد آن دم که بی یاد تو بنـشینـم
جهان پیر است و بی‌بنیاد از این فرهادکش فریاد
که کرد افسون و نیرنگش ملول از جان شیرینم
ز تاب آتـش دوری شدم غرق عرق چون گـل
بیار ای باد شبگیری نسیمی زان عرق چینـم
جـهان فانی و باقی فدای شاهد و ساقی
کـه سلـطانی عالم را طفیل عشق می‌بینم
اگر بر جای من غیری گزیند دوست حاکم اوست
حرامـم باد اگر من جان به جای دوست بگزینم
صـباح الـخیر زد بلبل کـجایی ساقیا برخیز
کـه غوغا می‌کند در سر خیال خواب دوشینم
شـب رحلت هم از بستر روم در قصر حورالعین
اگر در وقت جان دادن تو باشی شمع بالینـم
حدیث آرزومـندی که در این نامه ثبت افـتاد
هـمانا بی‌غـلـط باشد که حافظ داد تلقینم