Ghazal 62

Well done O messenger, bring a message from my friend
Willingly I'll give my own life for the sake of my friend.
Like a nightingale in cage, being love-sick is my trend
A singing parrot in love with nuts and sweets of my friend.
My trap is her hair, her mole is the seed, and I
In search of those seeds have been trapped by my friend.
Will remain always drunk, until resurrection is nigh
Whoever, like me, drank from the cup poured by my friend.
I will speak no more of my elation, I trust
Focusing on me diverts me from my friend.
I'd use as eye-liner, if I could, the very dust
Upon which, once or twice walked my friend.
I long for union, while my friend away will turn,
I give up my desires to fulfill those of my friend.
In this your incurable fever, Hafiz, calmly burn
None can heal the pain of longing, my friend.

مرحـبا ای پیک مـشـتاقان بده پیغام دوسـت
تا کـنـم جان از سر رغبـت فدای نام دوسـت
والـه و شیداسـت دایم همچو بلبل در قـفـس
طوطی طبـعـم ز عشـق شکر و بادام دوسـت
زلـف او دام است و خالش دانـه آن دام و مـن
بر امید دانـه‌ای افـتاده‌ام در دام دوسـت
سر ز مسـتی برنـگیرد تا به صبـح روز حـشر
هر که چون من در ازل یک جرعه خورد از جام دوست
بـس نـگویم شمـه‌ای از شرح شوق خود از آنک
دردسر باشد نـمودن بیش از این ابرام دوسـت
گر دهد دستـم کشـم در دیده هـمـچون توتیا
خاک راهی کان مـشرف گردد از اقدام دوسـت
میل مـن سوی وصال و قـصد او سوی فراق
ترک کام خود گرفـتـم تا برآید کام دوسـت
حافـظ اندر درد او می‌سوز و بی‌درمان بـساز
زان کـه درمانی ندارد درد بی‌آرام دوسـت

Hafiz

حافظ